Denne artikkelen er over syv år gammel og kan inneholde utdatert informasjon.
Ein tidlegare statsminister og generalinspektør for Hæren minnest krigen godt. Faren
til Olav Breidlid var lærar. Han vart send til
straffeleir i Kirkenes fordi han nekta å slutte seg
til underbruket til Nasjonal Samling, Norges
lærersamband. Kåre Willoch mista ein onkel
under krigen og måtte flykte til Sverige fordi
faren deltok i motstandskampen.
Annonse
Bandittar. Tre år etter krigen reiste Kåre Willoch og Olav Breidlid til Tyskland for å slutte seg til Tysklandsbrigaden under okkupasjonen av eit land som låg i ruinar.
– Min første tanke var at eg skulle bli offiser.
Vi var i Tyskland for å holde orden, ikkje noko
meir enn det, seier Breidlid om beordringa til
Tyskland. – Dei som gjekk med hemntankar, trur eg
fekk ei anna haldning da dei møtte elendet i
Tyskland, held han fram.
– Vi må hugse at nazistane fekk langt færre
enn helvta av røystene. Det var stor skilnad
på tyskarane, og alle var ikkje nazistar, seier
Willoch.
– Nazistane var bandittar.
– Eg trur dei fleste tyskarane var glade for å ha oss der. Dei såg ikkje på oss som okkupantar, vi var deira vern mot Sovjetunionen. Kåre Willoch
– Eg trur dei fleste tyskarane var glade for å
ha oss der. Dei såg ikkje på oss som okkupantar, vi var deira vern mot Sovjetunionen, seier
den tidlegare statsministeren.
Dei to var eit halvt år i Tyskland, Breidlid i første delen av 1948 og Willoch i andre. Yrkes-
militære Olav Breidlid var sersjant og ein del
av oppklaringseskadronen i Tyskland. Kåre
Willoch var korporal og i forsyningstroppane. – Her står det igjen nokre murar, det var
enda verre andre stader, seier Willoch mens
hans ser mot eit fotografi av utbomba ruinar.
– Byen Kassel var ein grushaug rett og slett,
med enkelte skorsteinar som framleis stod. I
den grushaugen så budde det folk, held han
fram.
– Sivilbefolkninga gjekk jo og plukka murstein, seier Breidlid.
– Eg var i Berlin eit par gonger. Der var det
aldeles forferdeleg.
– Ja, det var mykje svartebørs da vi var der,
seier Breidlid. – Det var ein del befal og soldatar som vart
sende heim på grunn av det ulike straffebrot.
– Sende du nokon heim sjølv? – Nei, sånne avgjerder tok ikkje eg der, seier
Breidlid.